Ένα σπουδαίο έργο είναι αυτό του ζωγράφου του 14ου αιώνα Τζιότο ντι Μποντόνε, ο Επιτάφιος θρήνος. Ο Τζιότο έβαλε τις βάσεις της πρώιμης Αναγεννησιακής τέχνης καθώς υιοθέτησε ένα πιο ρεαλιστικό ύφος στις απεικονίσεις του, ξεφεύγοντας έτσι από το πλαίσιο της Βυζαντινής τέχνης. Ο Επιτάφιος θρήνος είναι μια επώδυνη απεικόνιση καθώς αποκαλύπτει την τραγωδία του θανάτου του Χριστού. Στο κέντρο του πίνακα βλέπουμε την Παναγία με έκφραση έντονου πόνου, να κρατάει αγκαλιά τον νεκρό Υιό της. Τα πόδια του Χριστού βρίσκονται στα χέρια της Μαρίας της Μαγδαληνής, η οποία με την ταπεινή της στάση και με μάτια γεμάτα θλίψη, κρατάει με αγάπη τα πόδια του Ιησού. Οι καθισμένες ανθρώπινες φιγούρες με την πλάτη γυρισμένη εστιάζουν τον θεατή στο δράμα της σκηνής. Ο ζωγράφος αναγκάζει έτσι τον θεατή να συμμετάσχει συναισθηματικά στην σημασία της θυσίας του Υιού του Θεού. Και άλλα πρόσωπα γεμάτα πένθος βρίσκονται γύρω από τον Χριστό και μοιράζονται την θλίψη, καθώς υψώνουν τα χέρια τους ως ένδειξη απόγνωσης και αδικίας. Πάνω στον ουρανό βλέπουμε 10 αγγέλους θλιμμένους και ταραγμένους. Πέρα όμως από την θλιμμένη τους όψη, οι άγγελοι παρουσιάζουν και μία ανήσυχη κινητικότητα αυξάνοντας έτσι την αγωνία και το παράπονο της όλης απεικόνισης. Ο Μποντόνε, με το νατουραλιστικό του ύφος δημιουργεί εδώ ένα έργο που εκπέμπει την συναισθηματική φόρτιση καθώς και την σοβαρότητα της θυσίας του Υιού του Θεού.
Comments