Η πληρωμή του φόρου - Μαζάτσο

Ένας από τους ζωγράφους που έβαλε τα θεμέλια στην τέχνη της Αναγέννησης ήταν και ο Tommaso di ser Giovanni di Mone Cassai. Αυτός ο καλλιτέχνης του 15ου αιώνα ήταν τόσο αφοσιωμένος στην τέχνη του που δεν έβρισκε χρόνο να περιποιηθεί τον εαυτό του, απ' όπου και το παρατσούκλι Μαζάτσο ( Masaccio) που σημαίνει "απεριποίητος". Το συγκεκριμένο έργο αναπαριστά την πληρωμή του φόρου που βρίσκουμε στο κατά Ματθαίου 17:24-27, ένα θέμα που σπάνια έχει απεικονιστεί στην ιστορία της ζωγραφικής. Ο πίνακας χωρίζεται σε 3 τμήματα, περιγράφοντας έτσι και την ιστορία. Στο κέντρο βρίσκεται ο Χριστός και οι μαθητές Του, όπου τους σταματάει ένας φοροεισπράκτορας ζητώντας τους χρήματα. Ο Χριστός ζητάει από τον Πέτρο να πάει στην λίμνη όπου υπάρχει ένα ψάρι με ένα νόμισμα. Στα αριστερά του πίνακα βλέπουμε το δεύτερο τμήμα της αφήγησης, όπου ο Πέτρος βρίσκει το νόμισμα και στα δεξιά βλέπουμε το τρίτο τμήμα της αφήγησης όπου ο Πέτρος πληρώνει τον φόρο στον φοροεισπράκτορα. Ας δούμε τώρα τι μας μαθαίνει η πληρωμή του φόρου. Το ψάρι με το νόμισμα μας υπενθυμίζει πως ο Θεός, με τρόπους αμέτρητους και μη προβλέψιμους, μας προσφέρει όλα όσα χρειαζόμαστε όταν βασίζουμε την εμπιστοσύνη μας σε Αυτόν. Ο Θεός προσφέρει πνευματική τροφή αλλά και υλικά αγαθά. Αυτό μας μαθαίνει πως ο Θεός έχει τον έλεγχο τόσο στον πνευματικό κόσμο όσο και στον υλικό. Ο Χριστός που είναι ο Υιός του Θεού συμφιλιώνει την ύλη με το πνεύμα γι' αυτό και δέχεται να δοθεί ο φόρος. Από την στιγμή που είμαστε μαθητές του Χριστού γινόμαστε και παιδιά του Θεού και ως παιδιά Του, λαμβάνουμε και την ανάλογη φροντίδα. Επίσης ο Χριστός μας δίνει το κύρος του να μην χρωστάμε σε κανέναν καθώς η πορεία της ζωής μας είναι αφοσιωμένη σε Αυτόν. Ο Μαζάτσο δημιουργεί εδώ ένα έργο που υπενθυμίζει την υλική και την πνευματική ανεξαρτησία που προσφέρει ο Θεός στον άνθρωπο που αποφασίζει να δημιουργήσει μια σχέση μαζί Του.