Στο κατά Ματθαίον 7: 13-14 , μαθαίνουμε πως η οδός που οδηγεί στη ζωή είναι στενή και γεμάτη δυσκολίες και λίγοι είναι αυτοί που την βρίσκουν. Συνήθως οι άνθρωποι επιλέγουν την ευρύχωρη οδό, η οποία οδηγεί στον χαμό. Ας δούμε αρχικά ποια είναι η ευρύχωρη οδός, γιατί οδηγεί στον χαμό και γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι την επιλέγουν. Όλοι ως άνθρωποι έχουμε βρεθεί η βρισκόμαστε στη ευρύχωρη οδό. Ποια είναι λοιπόν αυτή η οδός. Αποτελεί τις επιλογές του ανθρώπου που δεν έχουν καμία σχέση με την αγάπη του Χριστού. Η απόφαση να ξαναγεννηθούμε με τον Χριστό και να αναπτύξουμε μια σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης μαζί Του είναι μια επιλογή που απουσιάζει απ'αυτήν την οδό. Ένας δρόμος χωρίς τον Χριστό οδηγεί σε λανθασμένες επιλογές, σε μια ψεύτικη πραγματικότητα και στο πνευματικό θάνατο. Γι'αυτό και η ευρύχωρη οδός οδηγεί στον χαμό. Παρ'όλα αυτά λόγω της αμαρτωλής μας φύσης έχουμε την τάση να βαδίζουμε σε αυτήν την απατηλή οδό μέχρι να αποφασίσουμε να δεχτούμε την σωτηρία που προσφέρει ο Υιός του Θεού. Στην ευρύχωρη οδό βρίσκουμε τα πάντα εκτός από τον Χριστό. Ο Χριστός όμως είναι η μοναδική οδός της σωτηρίας μας. Όπως διαβάζουμε και στο κατά Ιωάννη 14:6 ο Ιησούς είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Ας δούμε τώρα για την οδό που οδηγεί στη ζωή. Γιατί είναι στενή και ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει αυτός που βαδίζει στον δρόμο του Θεού. Αν και αρκετοί άνθρωποι δέχονται τον Χριστό, γυρνάν σελίδα στη ζωή τους και καλλιεργούν μια καθημερινή σχέση μαζί Του, παραμένουν λίγοι σε σχέση με αυτούς που βρίσκονται στην ευρύχωρη οδό, γι΄αυτό και η πύλη εδώ είναι στενή. Η απόφαση να μπει κάποιος από την στενή πύλη είναι μια απόφαση ζωής, η οποία έρχεται μετά από την ανάγκη του ανθρώπου να έρθει κοντά στο Θεό και να βρει το νόημα της ύπαρξής του. Αυτός που αποφασίζει να πάρει τον στενό δρόμο είναι κάποιος που κατάλαβε ότι η δυστυχία του ανθρώπου βρίσκεται στην ευρύχωρη οδό και ότι μόνο ο Χριστός μπορεί να αφαιρέσει το φορτίο της ψυχής.Η αλλαγή που αισθάνεται ο άνθρωπος που ξαναγεννιέται με τον Χριστό είναι ριζική. Βρίσκεται σε έναν δρόμο καινούργιο που δεν έχει δει ποτέ, όπου ο Χριστός γίνεται ο διδάσκαλος και ο άνθρωπος που επιλέγει αυτόν τον δρόμο, γίνεται ο μαθητής του Θεού. Ένας δρόμος που οδηγεί στην λύτρωση, στην αλήθεια, στην σοφία και στην αιώνια ζωή. Η δυσκολία που συναντάμε σε αυτόν τον δρόμο είναι στο να παραμείνουμε σε αυτόν τον δρόμο χωρίς να κυλήσουμε πάλι στην ευρύχωρη οδό. Οι συνήθειές μας, οι παρέες, ο συνηθισμένος μέχρι τώρα τρόπος σκέψης, το άγχος της καθημερινότητας, οι κοσμικές απολαύσεις αλλά και τα προσωπικά ελαττώματα όπως η ζήλια, η απληστία, η αυτολύπηση που έρχονται ξανά στο μυαλό του ανθρώπου, προσπαθούν να τον εμποδίσουν στο να βρει χρόνο για τον Θεό και την μελέτη του λόγου Του και με αυτόν τον τρόπο επιχειρούν να ξαναρίξουν τον άνθρωπο πίσω στην ευρύχωρη οδό. Όποιος βαδίζει στον στενό δρόμο ζητάει συνεχώς την βοήθεια του Θεού, η οποία τον προστατεύει από το να πέσει πάλι στην προηγούμενη ζωή του. Καθώς ο άνθρωπος συνεχίζει να βαδίζει στον δρόμο της ζωής, αρχίζει να αισθάνεται πνευματική γαλήνη καθώς και την προστασία που προέρχεται από την αγάπη του Θεού. Αυτός που βαδίζει στον στενό δρόμο, δεν πιστεύει μόνο στον Χριστό αλλά Τον γνωρίζει και έτσι η ζωή του γίνεται μια μαρτυρία αγάπης και φιλίας με τον Παντοδύναμο. Εδώ κρύβεται η αληθινή χαρά και τίποτα σαν αυτήν δεν μπορεί να βρεθεί στην ευρύχωρη οδό. Ένας δρόμος ζωής και ευτυχίας που απαιτεί θάρρος, πνευματικό ζήλο και ανάγκη για τον Χριστό.
Kommentare